Tineke
1935 - 2022
Hi Nick, jouw moeder hield wel van bodywarmers en hesjes hé?
"Ja, dat klopt, haha. Ze had het eigenlijk nooit echt koud en droeg in plaats van een jas een coltrui met daaroverheen een bodywarmer. We woonden een tijd in het bos in Vught en daar was ze altijd buiten in de weer met vlijtige liesjes - dat zijn rode bloemetjes. Ze droeg dan vaak zo'n hesje."
We zien de bodywarmers en hesjes in allerlei kleuren, materialen en patronen. We konden niet één specifieke kledingstijl ontdekken in haar garderobe.
"Dat kan wel kloppen! Haar kapsels waren ook altijd anders. In huis was ze vaak aan ’t sjouwen en verbouwen. Dan moest een kast weer ergens anders staan of kreeg de piano een nieuwe lik verf. Die piano - Nick blikt naar een zwarte piano tegen de muur in de woonkamer - heeft nog steeds een groene achterkant. Niks was dus hetzelfde, maar ik vind wel dat mijn moeder zich altijd mooi en netjes kleedde. O, overigens kwam één ding wel altijd terug en dat is blauwe make-up."
Is jouw moeder opgegroeid met het idee dat jezelf net kleden belangrijk is?
“Ja, dat denk ik wel. Ze groeide op in Steenwijk in een gezin met drie kinderen - waarvan er een heel jong stierf. Haar vader was regiodirecteur van PTT-Post en haar moeder huisvrouw. Ik denk dat ik mijn oma nóóit in een broek heb gezien, altijd in een lange rok. Mijn moeder kwam, in tegenstelling tot andere mensen uit die tijd, niet uit een gelovig gezin maar ze zagen er wel altijd net gekleed uit. Mijn vader werkte voor defensie en regelmatig hadden ze een gala. Zij hield er wel van om zich op te dossen, maar deed dit vooral voor zichzelf en niet zozeer voor de buitenwereld.”
En hoe zat het met jouw kledingkast toen je opgroeide?
“Mijn moeder bemoeide zich met de kleding van mij en mijn twee broers. Ik moest altijd Terlenka broeken aan. Vreselijk, dat zijn ontzettende prikbroeken! Ik droeg er daarom een pyjama onder. Ik ging ook liever niet met haar winkelen, want dan waren we úren verder. Ze hield daar namelijk wel van.”
Jullie hebben als gezin vanwege het werk van jouw vader op veel plekken gewoond: van Zwolle en Loosdrecht tot aan Elburg en Vught. Daarnaast woonde ze ook een hele lange tijd in Emmen. Vond jouw moeder het niet moeilijk om zich aan te passen?
“Nee, eigenlijk niet. Mijn moeder was altijd erg op zichzelf. Dit betekent niet dat ze niet graag onder de mensen was hoor – mijn ouders organiseerden regelmatig feestjes. Zij zorgde ook graag voor ons. Maar ze was wel een huismus. Vooral na het overlijden van mijn vader veranderde er iets. Mijn vader en moeder hadden een ontzettend goede band met elkaar en sindsdien was ze minder vrolijk. Desondanks had ik altijd een bijzondere en goede relatie met haar en ben ik ontzettend blij dat ik mijn moeder op haar allerlaatste verjaardag plezier heb zien maken.”
