scroll down for English

TANNE

1935-2021




UTRECHT - Ze zat graag in een ruime, kleurige trui gehurkt op de grond. Met in de ene hand een Gauloise sigaret en in de ander een glaasje sherry. Het liefst met eten op tafel. Chinees of soep uit blik met kleffe, witte broodjes. Dat was geluk voor Tanne.
“Zitten op de grond vond ze knus”, vertelt petekind Sylvia. Om het tafereel uit te beelden staat ze op van de met kaarsen gedekte houten eettafel. Ze loopt richting het zitgedeelte van haar woning in Utrecht en hurkt op de grond. Ze leunt met haar rug tegen de voorkant van de bank en haar billen raken nét niet de vloer. Met haar rechterhand beeldt ze een sigaret uit en in haar linkerhand houdt ze een denkbeeldig drankje vast. Er is een fonkeling van vreugde zichtbaar in Sylvia’s ogen wanneer ze over Tanne praat. Tanne wist mensen te betoveren. 
Áltijd feest
In 1935 werd Tanne geboren in Maastricht. Ze kwam uit een progressief gezin, vader was operazanger en moeder kostwinner als onderwijzeres. Als jonge vrouw verhuisde ze naar het Noord-Brabantse Best om aan de slag te gaan als kleuterjuf. Ze vond per toeval onderdak bij de ouders van Sylvia en zo ontstond een bijzondere vriendschap tussen Tanne en Sylvia’s moeder. “Ze piesten iedere keer in hun broek van het lachen en tijdens vakanties hielden ze samen een dagboek bij”, vertelt Sylvia. Als Tanne er was, kreeg ze een "andere moeder". Een vrolijke, schaterlachende moeder. “Het was áltijd feest met Tanne in huis.”
Kleding lijkt geen prominente rol in het leven van Tanne te spelen. Het moest vooral lekker zitten en ze hield ervan om een shawl over haar schouders te draperen. Maar wie als buitenstaander Tanne’s kledingkast bekijkt, heeft al snel door dat ze er niet bijliep als menig vrouw van bejaarde leeftijd. Tanne droeg blouses met malle printjes, een ruime oversized jas in blauwe ruit en een fluwelen blouse. Haar kleding hing aan fleurig gebreide kledinghangers. Ja, daar gaat het hart van menig vintage-liefhebber sneller van kloppen. 
Zien we het kunstzinnige van Tanne erin terug? Sylvia durft er geen vinger op te leggen. Waar de kleding vandaan kwam? Sylvia heeft geen idee. Ze maakte het in ieder geval niet zelf, verzekert ze ons. “Ik houd van reizen en heb eens uit Marokko een jurk meegenomen. Mijn moeder en Tanne probeerden het patroon na te maken, maar dat zag er niet uit.” 

Google-maps-wereldreis
Tanne hield van klassieke muziek, kunst en musea. “In musea wilde ze alles aanraken”, zegt Sylvia. Ze vervolgt met een grijns op haar gezicht: “Ze ging zelfs een keer op een Rietveldstoel zitten!” Tanne bewaarde alle sudoku’s, maakte deze tot in den treuren opnieuw, leerde met scrabble de Nederlandse taal aan een dierbare vriendin, ging op wereldreis via Google Maps en was ‘een beest’ achter het stuur. Bovenal was ze een ontzettend vrolijke en humoristische vrouw.


Na het verlies van een dierbare vriendin werd Tanne neerslachtig. Sylvia wist ervoor te zorgen dat Tanne nog één keer de zon op haar huid wilde voelen. En op de laatste dag dat ze in leven was, zag Sylvia nog één keer die vrolijke Tanne. Tanne regelde nog een elektrische fiets voor Sylvia. Sindsdien, elke keer als Sylvia fietst en de zon op háár huid voelt, is ze weer even met Tanne. 
Toen Tanne overleed, werd nog meer duidelijk hoe zij mensen net zoals Sylvia wist te betoveren. “Ze had met zoveel mensen een bijzondere vriendschap en voelde feilloos aan wanneer iemand hulp nodig had”, vertelt Sylvia. “Tanne heeft gewoon zóveel teweeggebracht.”
PS: Tanne heette eigenlijk Gré. Ze werd tante genoemd, maar dat kon het broertje van Sylvia als dreumes niet uitspreken. Hij brabbelde Tanne en dat is nooit verdwenen. ​​​​​​​
TANNE

1935-2021

UTRECHT - She liked to squat on the floor in a comfortable, colorful sweater. With a Gauloise cigarette in one hand and a glass of sherry in the other. Preferably with food on the table. Chinese or canned soup with some soft bread rolls. That's what happiness looks like for Tanne.
“She thought it was nice to sit on the floor,” says godchild Sylvia. To depict the scene, she rises from the candle-covered wooden dining table. She walks towards the sitting area of ​​her home in Utrecht and squats on the floor. She leans with her back against the front of the couch and her buttocks just barely touch the floor. With her right hand she depicts a cigarette and in her left hand she holds an imaginary drink. There is a sparkle of joy in Sylvia's eyes when she talks about Tanne. Tanne knew how to enchant people.
Always a party
In 1935 Tanne was born in Maastricht, in a progressive family, her father was an opera singer and her mother was the breadwinner as a teacher. As a young woman she moved to Best in North Brabant to work as a kindergarten teacher. She accidentally found shelter with Sylvia's parents and so a special friendship developed between Tanne and Sylvia's mother. "They would laugh their heads off everytime and during holidays they kept a diary together", says Sylvia. When Tanne was there, she got a "different mother". A cheerful, laughing mother. “It was always a party with Tanne in the house.”
Clothing does not seem to play a prominent role in Tanne's life. It had to be comfortable and she loved to drape a scarf over her shoulders. But anyone who looks at Tanne's wardrobe as an outsider soon realizes that she didn't fit in like many elderly women. Tanne wore blouses with silly prints, a spacious oversized jacket in blue checks and a velvet blouse. Her clothes hung on brightly knitted hangers. It makes the heart of many vintage styled clothes lovers run faster.
Do we see Tanne's artfulness in it? Sylvia doesn't dare to put her finger on it. Where did the clothes come from? Sylvia has no idea. At least she didn't make it herself, she assures us. “I like to travel and once brought a dress from Morocco. My mother and Tanne tried to copy the pattern, but it didn't work."
Google-maps-world-journey
Tanne loved classical music, art and museums. “In museums she wanted to touch everything,” says Sylvia. She continues with a grin on her face: “She even sat down on a Rietveld chair once!” Tanne saved all the sudokus, remade them endlessly, taught the Dutch language to a dear friend via Scrabble, went on a world tour via Google Maps and was 'a beast' behind the wheel. Above all, she was a very cheerful and humorous woman.
After the loss of a dear friend, Tanne became depressed. Sylvia made sure that Tanne wanted to feel the sun on her skin one last time. And on the last day she was alive, Sylvia saw that happy Tanne one last time. Tanne arranged an electric bicycle for Sylvia. Since then, every time Sylvia cycles and feels the sun on her skin, she is with Tanne again.
When Tanne died, it became even more clear how she managed to enchant people just like Sylvia.  “She had a special friendship with so many people and she knew exactly when someone needed help,” says Sylvia. “Tanne has just brought about so much.”
PS: Tanne was actually called Gré. She was called aunt, but Sylvia's little brother couldn't pronounce that as a toddler. He babbled Tanne and it never went away​​​​​​​

You may also like

Back to Top